Getto Warszawskie pamięć i tożsamość

Mówi się, że historia lubi się powtarzać – że nie znając historii skazani jesteśmy na jej powtórne przeżycie. Właśnie dlatego tak ważna jest walka o to, aby w naszych umysłach pozostała pamięć o dramatycznych wydarzeniach mających miejsce podczas II wojny światowej: żebyśmy wyciągnęli lekcję z historii i nie dopuścili do tego, aby jej scenariusz ziścił się ponownie. Historia powstania w Getcie Warszawskim to opowieść o ludzkiej niezłomności, walce o godną śmierć oraz zachowanie człowieczeństwa w okrutnej rzeczywistości wojennej. 

Życie w Getcie Warszawskim codzienność pod okupacją

Żywe trupy snujące się po ulicach, ludzie umierający na chodnikach, łapanki i egzekucje, nieustanny głód i strach życie swoje oraz swoich bliskich składały się na przerażającą rzeczywistość, w której przyszło żyć zamkniętym w murach Getta Warszawskiego. 

Powstanie w Getcie Warszawskim walka o przetrwanie

Spośród tysiąca walczących przeżyło tylko kilkudziesięciu Żydów. Historia powstania w Getcie Warszawskim to historia napisana krwią tysięcy niewinnych istnień ludzkich. Ukazuje rozpaczliwe dążenie do godnej śmierci, gdzie umieranie dzierżąc broń w ręku było piękniejsze niż umieranie bez broni. Chociaż szanse na zwycięstwo były bliskie zeru, Żydzi znajdujący się w Getcie Warszawskim stawili okupantowi czynny opór. To, czy ich życia zostały sprzedane zbyt tanio bądź zbyt drogo pozostanie prawdą, którą znać będą tylko umarli, ale jedno jest pewne – odwaga i męstwo, którymi wykazali się uczestnicy powstania w dążeniu do godnej śmierci nigdy nie powinny być piętnowane.